In Rotterdam zal in 2018 geopenbaard worden hoe snel diversiteit in verdeeldheid is gemuteerd
Het komend jaar wordt het jaar van Rotterdam. De stad van de Universele Diversiteit waar niet minder dan 175 nationaliteiten met elkaar cohabiteren.
En het sacrale moment voor Rotjeknor wordt naar alle waarschijnlijkheid in maart beleefd als de eerste uitslagen van de gemeenteraadsverkiezingen bekend zullen worden. In Rotterdam zijn ze van alle markten thuis zolang het maar om het adagium van Van Kooten en De Bie’s ‘samen van ons eigen’ gaat. Laatste illustratie was de inschrijving op de valreep deze week van Ubuntu Connected Front (UCF) van Surinamer Iwan Leeuwin voor de verkiezingen. UCF mikt op kiezers met een Caribische of Afrikaanse achtergrond omdat, lees ik op de site van TV-Rijnmond, ‘een specifieke partij voor Ethiopiërs, Eritreeërs, Ghanezen en bijvoorbeeld Nigerianen er niet is in Rotterdam’. UCF is dus een ‘zwarte’ partij voor Afro-Nederlanders die, bijvoorbeeld, het slavernijverleden (origineel!) bespreekbaar wil maken en Papiamento (uitdagend!) als keuzetaal op school wil introduceren.
De UCF’ers zullen het moeten opnemen tegen de Rotterdamse Nederturken van Denk, ook wel bekend als de lange arm van Erdogan in de polder. Leider Kuzu maakte onlangs de deelname van zijn partij aan de verkiezingen in 010 bekend.
In deze stad passeerde Denk (8 procent) de PvdA al tijdens de Tweede Kamerverkiezingen. Vanzelfsprekend zijn de Nedermarokkanen van het islamitische Nida, geleid door Nourdin el Ouali, niet blij met deze ontwikkeling en ze vrezen al voor hun behaalde drie zetels.
Wordt het niet gezellig in Rotterdam? Zeker nu Aboutaleb deze week aan de EO liet weten zich een ‘beetje salafist’ te voelen.
Aan de blanke kant is het ook druk. Leefbaar Rotterdam wordt nu door Baudets FvD tijdens de campagne geassisteerd. Baudet is zich goed aan het voorbereiden en heeft onlangs vijf uur lang met Jared Taylor gedineerd. Deze Amerikaanse witte rechts-extremist vindt blanken intelligenter dan zwarten en dat Joden ‘extreem handig zijn in het exploiteren van onze zwakte’. Om de hoek komt belletjestrekker Wilders van de PVV ook aanrennen, die andere concurrerende bleekscheten te slap vindt tegen minaretten. Wordt het niet gezellig in Rotterdam? Zeker nu Aboutaleb deze week aan de EO liet weten zich een ‘beetje salafist’ te voelen. Wellicht is het zo dat uit alle hoeken van het oude continent koppensnellers en handafhakkers dromen om ooit naar de enige stad in Europa te verhuizen met een zelfverklaarde salafistische burgemeester aan het hoofd.
In Rotterdam zal geopenbaard worden hoe snel diversiteit in verdeeldheid is gemuteerd. Dat wil zeggen in identiteitsconglomeraten waar kleur, geloof of etniciteit de eigen groep in bunkers van vijandigheid opsluiten. Overigens zijn het diversiteitspartijen als GroenLinks en PvdA die met hun dissidenten Leeuwin (UCF), El Ouali (Nida) en Kuzu (Denk) aan de verdeeldheid hebben bijgedragen. In zijn kersttoespraak zei de koning: ‘We moeten niet zoeken naar een breder ik maar een groter wij’. Helaas is die ‘wij’ in Rotterdam graatmager aan het worden en de stad waar ik 42 jaar geleden voor het eerst voet aan de grond zette, is nog maar een vale herinnering.