Direct naar artikelinhoud
Column

Terwijl Nederland doordraait over luxeprobleem, zit christen Asia Bibi al acht jaar in haar dodencel in Pakistan

Stijn Fens: “Zou Twan Huys Asia en de boze moslimvrouwen maar kunnen uitnodigen in zijn talkshow, voor een goed gesprek of desnoods een keiharde confrontatie.”Beeld Trouw

Soms blijf je bij een kop in de krant hangen. Alsof je met het haakje van een vishengel ergens naartoe wordt getrokken. Bij mij gebeurde het afgelopen donderdag.

'De zielepijn van de doorgedraaide dj’, stond er op pagina 6 van deze krant. Het ging allemaal om het geestelijk welzijn van dj's die zich dezer dagen in Amsterdam verzameld hebben voor het 'Amsterdam Dance Event'. Met hen is het - ondanks een leven vol aandacht, privéjets en speedboten - niet altijd goed gesteld. Drank en drugs moeten nogal eens redding brengen. Dit lijkt me nou typisch een voorbeeld van een welvaartsziekte. Maar zijn we in ons land niet allemaal een beetje besmet met deze aandoening?

De zielepijn van een doorgedraaide natie. En maar naar onszelf kijken op de dansvloer.

De afgelopen week ging het in Nederland erg veel over Twan Huys. De 'RTL Late Night'-presentator had afgelopen vrijdag Jenny Douwes in de uitzending, die vorig jaar opriep tot een blokkade van anti-Zwarte Pietdemonstranten op de A7. Ik zag dat zij hier en daar 'Jenny d'Arc' wordt genoemd, hetgeen mij iets te weinig eer lijkt voor de Maagd van Orléans. Laten we zeggen dat ze voor de één een heldin is, en voor de ander juist een duivelin.

Waar is onze drang gebleven om tot ver over onze landsgrenzen heen het onrecht te bestrijden?

Dodencel

Jenny zou bij Twan de confrontatie aangaan met Jerry Afriyie van 'Kick Out Zwarte Piet', zeg maar de Pierre Cauchon in dit verhaal. (Cauchon was de bisschop van Beauvais in de tijd van Jeanne d'Arc, hij speelde een doorslaggevende rol bij haar veroordeling.) Die confrontatie bij Twan Huys ging nogal mis. Het gaat me niet over het hoe en het waarom van deze rel. Over wie welke afspraak niet nakwam. Niet over gasten op de eerste rij of over gasten aan tafel. Ik vind het redelijk verbazingwekkend dat wij het in ons land hier vier dagen over hebben gehad.

Het zijn de luxeproblemen van een doorgedraaid land. En maar met onszelf bezig zijn.

In Pakistan zit ondertussen de christen Asia Bibi al acht jaar in haar dodencel. Vanwege haar geloof. Op 19 juni 2009 werkte ze met een aantal moslimvrouwen op het land en bood ze hun water aan. De andere vrouwen weigerden omdat het door een christen was aangeraakt en daardoor in hun ogen onrein was.

Asia zou hierop gezegd hebben: "Ik geloof in mijn religie en in Jezus Christus, die voor de zonden van de mensheid aan het kruis stierf. Wat deed jullie profeet Mohammed ooit om de mensheid te redden?" Vervolgens werd er aangifte tegen haar gedaan wegens blasfemie en daarop staat in Pakistan de doodstraf. Arme Asia, voor christenen een heldin, voor anderen een duivelin.

Zou Twan Huys Asia en de boze moslimvrouwen maar kunnen uitnodigen in zijn talkshow, voor een goed gesprek of desnoods een keiharde confrontatie

Twan of Pauw

Collega-columnist Eildert Mulder vroeg zich afgelopen vrijdag in deze krant af wat de buitenwereld kan doen voor Asia Bibi. 'Pakistan veranderen lukt niet, dat moet het land zelf doen. Wel nut heeft consequente steun aan dissidenten in de hele moslimwereld, die vechten tegen religieuze tirannie.' En misschien aan de tafel van Twan of Pauw eens iets vertellen over het lot van een vrouw in een Pakistaanse dodencel, zou ik eraan willen toevoegen. Waarom gebeurt dat eigenlijk niet?

Waarom is er zo weinig aandacht in ons land voor het lot van Asia Bibi? Waar is onze drang gebleven om tot ver over onze landsgrenzen heen het onrecht te bestrijden? Dat vond ik prima hoor - toentertijd - als dat wijsvingertje weer eens omhoogging om een dictatoriaal regime op het zuidelijk halfrond terecht te wijzen. Nu hebben we het over Trump en over vermoorde journalisten, maar blijft het rond Asia te stil.

Het zal toch niet komen door een in sommige kringen aanwezige overdreven politieke correctheid ten aanzien van de islam, gecombineerd met juist een verlegenheid ten opzichte van het christendom? Nee, dat is het vast niet. Zo zijn wij niet. Wij laten niet zomaar een christelijke vrouw in Pakistan aan haar lot over. Toch?

Of Asia Bibi - in tegenstelling tot Jenny wel een echte Jeanne d'Arc - uiteindelijk zal worden geëxecuteerd is nog altijd niet duidelijk, maar je houdt je hart vast. Zou Twan Huys Asia en de boze moslimvrouwen maar kunnen uitnodigen in zijn talkshow, voor een goed gesprek of desnoods een keiharde confrontatie. Ondertussen bid ik: red Asia, red Asia, red Asia Bibi.

Stijn Fens schrijft over katholicisme. Lees al zijn columns ons dossier.