'Ik wil niet vertellen over mijn grote, dure huis'

Beste Beatrijs,

Vanwege mijn werk als junior-consultant kom ik (man, eind twintig) bij verschillende bedrijven over de vloer, meestal voor een of twee weken. Ik leer de mensen oppervlakkig kennen en krijg bij de lunchpauzes ook vragen over mijn familie, achtergrond, waar ik woon en hoeveel vierkante meter mijn huis is. Op zich geen rare vragen, maar toevallig beschik ik mede dankzij een schenking en lening van mijn ouders over een appartement van een behoorlijke omvang. Veel groter en duurder dan je zou verwachten voor iemand van mijn leeftijd. Ik vind vragen over mijn woonsituatie vervelend, omdat de waarheid jaloerse blikken en vooroordelen geeft, wat de werksfeer niet bevordert. Hoe los ik dit correct op?

Er te warmpjes bij zitten

Beste Er te warmpjes bij zitten,

De vragen worden gesteld door passanten in uw leven, begrijp ik. Het zijn geen collega’s met wie u jarenlang te maken hebt, maar mensen met wie u kortstondig samenwerkt en van wie u daarna weer afscheid neemt. Het is hoe dan ook niet gepast om indringende vragen naar iemands financiële omstandigheden te stellen en bij kortdurende werkrelaties slaat het helemaal nergens op, dus u hoeft daar niet naar eer en geweten antwoord op te geven. U kunt alleen uw woonplaats noemen zonder er verdere details bij te geven. U kunt desgevraagd het aantal vierkante meters waar u over beschikt halveren, balkons, dakterrassen, kookeilanden en inloopdouches verzwijgen. U kunt zeggen dat u huurder bent of dat u op een tijdelijk adres woont. In het algemeen is het niet raadzaam om te liegen over uw woonsituatie, maar tegenover mensen met wie u maar heel kort van doen hebt en van wie u vermoedt dat ze verkeerde conclusies trekken en u in een bepaald hokje plaatsen, is het de simpelste manier om ze van uw nek af te halen.

Hebt u vragen over de omgang met buren, collega's, familie, vrienden en kinderen? Stuur ze naar beste@beatrijs.com.

Alle afleveringen van Moderne Manieren kunt u hier terugvinden.