Shorttrackcarrière Ter Mors duurt drie rondjes te lang
Voor Jorien ter Mors duurde haar allerlaatste individuele shorttrackrace drie rondjes te lang. Ze werd, in de Koreaanse shorttrackhal waar het geluid van de schaatsen werd overstemd door de duizenden joelende Koreanen op de tribune, vijfde op de 1500 meter. Ze kiest nu voor haar carrière op de langebaan, daar waar ze olympisch kampioen is.
Toen begin december de verdeling van de startbewijzen werd bekendgemaakt, zag Jorien ter Mors ook tot haar eigen verbazing dat ze in de shorttrackhal op de 1500 meter mee mocht doen in Zuid-Korea. Het langebaanschaatsen was het hoofddoel, het shorttrack deze keer niet.
Ter Mors wist niet of ze moest rijden. Bondscoach Jeroen Otter redeneerde als volgt: “Je hebt de plek verdiend schat. Ga rijden, of geef hem zelf terug. Wij gaan hem niet afpakken.”
Dat ‘verdienen’ was gebeurd in de eerste twee wereldbekers die ze met de shorttrackploeg reed. Daarna ze zich ging richten op het langebaanseizoen. Veel reed ze niet, als gevolg van haar rugblessure. Over haar prestaties op de shorttrackbaan dacht ze niet veel meer na. Tot dat moment in december. En ze is in vorm, na haar winst woensdag op de langebaan.
Dus reed Ter Mors. Natuurlijk. Op voor de ‘double’.
Te hard
In haar allerlaatste shorttrackavond startte Ter Mors in de allereerste heat, waarin ze met Arianna Fontana en Sukhee Shim twee van de beste rijdsters van dit seizoen trof. Fontana won dinsdag goud op de 500 meter. Toch ging Ter Mors relatief eenvoudig door. Shim viel, Ter Mors en Fontana reden simpelweg te hard voor de overige schaatssters in de heat.
Dat gold ook voor Suzanne Schulting, die voor de start nog in grote oranje jas over het ijs reed, om zo nog een beetje warm te blijven. In haar heat overtuigde ze en werkte ze aan haar zelfvertrouwen. Ondanks een ruime voorsprong bleef ze stug doorrijden.
De ervaren Ter Mors had gisteren nog een armpje om de schouder van Schulting gelegd, die op de baan in tranen was uitgebarsten. De grootsheid van de Spelen greep haar even bij de keel.
In de halve finale zaten ze allebei in dezelfde heat. Waar Ter Mors met zes rondes te gaan de kop pakte en niet meer af gaf, kwam Schulting in het gedrang terecht. Duwen, trekken en veel van lijn wisselen. Het was te veel gevraagd voor de jonge Schulting, die nog één kans heeft op een medaille, volgende week op de 1000 meter.
De finale reed ze meteen naar de kop. Weg uit het geduw. Met nog drie ronden te gaan lag ze nog op kop. Maar toen het echt hard ging, moest ze passen. Tegen de versnelling van de Koreaanse Choi Minjeong was ze niet opgewassen. Het werd een vijfde plek.
Dit was het maximale, zei Ter Mors, die had genoten van het gekkenhuis. Dit was de plek om afscheid te nemen van de sport die ze twaalf jaar deed. Het was een tevreden goodbye. Ter Mors bedankte Otter.
Lees hier meer over de Olympische Spelen in Pyeongchang