De mysteries stapelen zich op rond Trump
Niet al het politieke nieuws in Amerika gaat over de 'shutdown'. Bijna nauwelijks hoorbaar door die politieke explosie werden de afgelopen week door de media drie verhalen rondverteld waarvan het nog onduidelijk wat precies het waarheidsgehalte is, maar die kennelijk serieus genoeg zijn om er mee voor de dag te komen.
Het meest concreet is het verhaal over een buitenechtelijke affaire die Donald Trump in 2006 zou hebben gehad met een porno-actrice, die haar werk deed onder de naam 'Stormy Daniels'. In werkelijkheid heet ze Stephanie Clifford, en eigenlijk zou het voor de president geen groot probleem moeten zijn. Dat hij zijn hele leven achter vrouwen aan heeft gezeten, is overbekend. Dat hij vreemdging toen hij net een jaar getrouwd was met de huidige first lady Melanie Trump, en zijn zoon Barron nog maar net geboren was, dat gaat eigenlijk niemand aan. Daniels zegt ook niet dat ze door Trump gemolesteerd is, zoals een flink aantal andere vrouwen dat voor de verkiezingen, en onlangs nog een keer, vertelden.
Wel saillant is dat ze vlak voor de verkiezingen van 2016 contact opnam met een aantal media, en toen 130.000 dollar zwijggeld zou hebben gekregen van Michael Cohen, toen en ook nu nog de advocaat van Trump. Als Trump het zo belangrijk vond dat de kwestie geheim bleef, dan zou hij er ook na het winnen van de presidentsverkiezingen chantabel mee kunnen zijn. Maar Trump en Cohen ontkennen alles, en ook Clifford houdt zich stil.
Geheim rapport
Terwijl die kwestie in de gewone media en op progressieve websites werd belicht, concentreerden vooral rechtse media zich op een tweede schandaal dat misschien wel en misschien niet een schandaal is: het 'DOJ-FBI memo'. Dat is een memorandum met een explosieve inhoud over het beleid van het ministerie van justitie (department of justice, vandaar DOJ) en de FBI bij het onderzoeken van de Russische inmenging in de presidentsverkiezingen van 2016. Het door stafleden van het Huis van Afgevaardigden opgemaakte rapport is geheim, maar Republikeinse Congresleden die het hebben gezien, zeggen dat de inhoud heel belangrijk is, en dat het absoluut openbaar moet worden. Volgens de Democraten is dat allemaal theater, bedoeld om het onderzoek verdacht te maken.
Wat er tot nu toe over het geheime rapport is verteld is dat Paul Manafort, een vroegere campagnemanager van Donald Trump, ten onrechte wordt vervolgd voor geld witwassen en belastingfraude.
Uit wat er tot nu toe over is verteld, valt op te maken dat het memorandum claimt dat Paul Manafort, een vroegere campagnemanager van Donald Trump, ten onrechte wordt vervolgd voor geld witwassen en belastingfraude. Want het bewijs tegen hem is verzameld door zijn gesprekken af te luisteren. Daarvoor heeft een speciale rechtbank toestemming gegeven. De FBI en het ministerie voerden daarbij feiten aan die ze hadden uit het zogenaamde Steele-dossier, een door een ex-spion samengestelde verzameling feiten en roddels over de zakelijke contacten van Donald Trump met Russen. Maar – en dat zou de centrale stelling zijn van het memorandum – de rechtbank kreeg niet te horen dat het dossier was gebruikt. Dat zou daardoor misleiding van het hof zijn, omdat het dossier een politiek document is – het werd immers indirect betaald door de Democratische partij. Had het hof dat wel te horen gekregen, dan was de toestemming voor het afluisteren misschien wel niet gegeven. En dus is het bewijs tegen Manafort niet toelaatbaar in zijn strafzaak.
Het is helemaal de vraag of die redenering zo sluitend is als hij lijkt – daar zal de rechter voor wie Manaforts zaak dient, zijn eigen oordeel over willen geven. Maar voor de Republikeinen is het punt hoe dan ook gemaakt: het onderzoek tegen Trump is vanaf het allereerste begin een politieke heksenjacht.
Tekst loopt verder onder de afbeelding
Spraakmakend boek
Het derde verhaal staat het minst stevig op zijn benen. Maar het is wel de wereld ingestuurd door iemand aan wiens lippen de halve wereld momenteel hangt: Michael Wolff. De schrijver van het boek Fire and Fury, dat een niet echt onthullende, maar wel vernietigende inkijk biedt in het reilen en zeilen van het Witte Huis in Trumps eerste jaar.
Heeft Trump een affaire?
Vrijdagavond, terwijl het land zat te wachten op de stemming in de Senaat die de 'shutdown' zou inluiden, was Wolff te gast in Real Time with Bill Maher, een wekelijks praatprogramma op betaalzender HBO. Of hij iets schokkends had ontdekt dat niet in het boek kon worden gezet, vroeg Maher, schijnbaar in het wilde weg. Jazeker, zei Wolff, iets wat hij net niet voldoende bevestigd kon krijgen. "Ik heb nu eenmaal de blauwe jurk niet", zei hij, toen Maher aanhield.
De verwijzing naar Bill Clintons affaire met Monica Lewinsky was niet te missen. Maar wie is het, met wie doet Donald Trump het in zijn eigen Witte Huis? "Je hoeft alleen maar tussen de regels door lezen", zei Wolff. Het staat ergens aan het einde van het boek. "Nu ik het je heb verteld, als je bij die alinea bent, roep je bingo."
De speculaties kwamen al gauw los, meldde webmagazine Slate. Ze gaan van enigszins voorstelbaar tot hoogst onwaarschijnlijk. Een fris gezelschapsspel is het niet. Maar met Donald Trump als president ontkomen ook de serieuze Amerikaanse media er vermoedelijk niet aan deze tip serieus na te lopen.