Direct naar artikelinhoud

Kramer en de 5 kilometer, het is een gouden huwelijk

Sven Kramer viert zijn derde keer olympisch goud op de 5 kilometer.Beeld REUTERS

Het is zijn afstand, en Sven Kramer bevestigde dat voor de derde keer op rij op de Olympische Spelen. ’s Nederlands beste schaatser won de 5 kilometer vandaag in een olympisch record: 6.09,76, voor Ted-Jan Bloemen en Sverre Lunde Pedersen.

Hij moest er goed uitzien, en dus ging Sven Kramer zich zondag even uit het zicht van het publiek omkleden voor de huldiging van de 5 kilometer. De laatste rit was nog bezig. Op de trap van de tunnel die onder het ijs in de Gangneung oval doorloopt hees hij zich snel in toonbaar oranje. Toen hij weer boven kwam, wist hij het: voor de derde keer op rij was hij olympisch kampioen op de 5 kilometer.

Kramer en de 5 kilometer, het is een gouden huwelijk. De afstand is zijn arena, waarvan hij elke meter door en door kent. In Zuid-Korea gaf Kramer zijn jarenlange overmacht op de 5 kilometer extra glans. Het was de 101e keer dat hij van start ging op zijn afstand. 81 keer won hij, waarvan nu drie keer op de Spelen.

Twaalf jaar onafgebroken aan de olympische top staan is nu alleen Kramer gegeven

Twaalf jaar onafgebroken aan de olympische top staan is nu alleen Kramer gegeven. Voor hem is het geen enkele mannelijke schaatser gelukt drie keer olympisch kampioen te worden op één afstand. Het was dus een historische zege voor de 31-jarige Kramer, die de aanvallen van weer nieuwe concurrenten afhield. In 2010 waren het nog Lee Seung-hoon en Ivan Skobrev, vier jaar geleden Jan Blokhuijsen en Jorrit Bergsma en nu Ted-Jan Bloemen en Sverre Lunde Pedersen. De man op het hoogste treetje zag ze komen, en weer gaan.

Controle

De echte overmacht is de laatste jaren niet meer nodig. Op basis van beleid en berekening houdt hij de controle. Ondanks de druk die op hem wordt gelegd, het feit dat iedereen verwacht dat hij het wel even gaat redden. Kramer benadrukte keer op keer dat het allemaal niet zo simpel was.

De tekst gaat verder onder de afbeelding.

Sven Kramer samen met Ted-Jan Bloemen (links) en Sverre Lunde Pedersen (rechts)Beeld AP

Ook hij moet werken, en, niet gek inmiddels, de concurrentie hijgt nu dichter in de nek als vier jaar geleden. Was het gat met de nummer twee vier jaar geleden in Sotsji bijna vijf seconden, nu ‘slechts’ een kleine twee. Achter hem vulde de brede schaatssubtop zich. Jan Blokhuijsen, kampend met de naweeën van een ziekte, eindigde nu ook op vijf seconden, maar werd er slechts zevende mee.

Het deerde Kramer allemaal niet. Hij was weer de beste, ook met berekenende ritten. Het ijs was in Zuid-Korea niet zo snel als vooraf was gedacht. Een verbetering van het baanrecord was verwacht, dat vorig jaar door Kramer zelf op 6.06,83 was gezet.

Parkeerstand

Kramer had zijn race aangepast aan zijn voorgangers. Hij zag dat mensen redelijk snel kapot gingen. Veel schaatsers gingen te snel weg, en zaten te snel in de parkeerstand, zoals Kramer het zei. Een van hen was Bob de Vries, de derde Nederlander die in actie kwam, maar al vanaf de start niet in zijn ritme kwam. Hij gaf vier rondjes voor het einde mentaal op.

Gezien de zware omstandigheden besloot hij rondjes laag in de 29 seconden te rijden, en niet al snel naar de snellere rondjes in de 28 seconden te gaan. Hij reed gecontroleerd weg, zijn tweede ronde was zijn langzaamste. Pas na 3400 meter reed hij voor het eerst onder het schema van de man die toen de snelste tijd had, Ted-Jan Bloemen. Daarna keek hij niet meer om en kon hij zijn prijs ophalen. Niet een medaille, die krijgt hij vandaag, maar een knuffelversie van een tijgertje, de mascotte van deze Spelen.

Als ik nu niet twaalf rondjes zou kunnen rijden, is er iets niet goed
Sven Kramer

Na afloop overheerste zeker op het middenterrein vreugde, toen hij het publiek opzweepte om luid te juichen toen hij met een grote boog het erepodium op sprong. Maar, op zijn Kramers, daarna daalde ook een zekere koelheid over hem heen. “Tuurlijk blijft het bijzonder, dit wordt nooit gewoon. Aan alles merk je dat het de Spelen zijn. Maar als ik nu niet twaalf rondjes zou kunnen rijden, is er iets niet goed. Ik heb geracet om te winnen met een behoudende tactiek.”

Vervolgtraject

Ted-Jan Bloemen, die tweede werd, vierde zijn overwinning uitbundig. Hij won uiteindelijk op de streep van nummer drie Pedersen, het verschil was twee duizendsten van een seconde. De Nederlandse coach van Bloemen, Bart Schouten, zag de dominantie van Kramer: “Misschien had Ted-Jan sneller gekund, maar dan had Kramer ook sneller gereden.”

Voor Kramer zouden dit in principe de laatste Spelen zijn. Maar of een vervolgtraject naar Peking daadwerkelijk is afgeschreven, liet hij in het midden. “Ik weet het niet. In principe wel, en nog een Spelen: ik weet niet of ik daar thuis mee weg kom.”

Waarschijnlijk hangt die beslissing ook af van donderdag. Dan rijdt hij de rit waar het meeste druk op ligt: de 10 kilometer, waar hij zijn allereerste gouden medaille wil en moet halen. Zijn verzameling is dan compleet.

Lees ook: Sven Kramer heeft veel medailles op zijn naam staan, maar één medaille ontbreekt nog in zijn enorme erelijst.

Lees alle berichten over de Olympische Spelen in ons dossier.